– Pojawił się obrotny menedżer Andrzej Ludew, który stworzył im m.in. logo i znaczki i wykreował całą otoczkę wokół nich. Zabrał ich „na ciuchy” do podwarszawskiego Rembertowa i ubrał na czarno. Na koncertach byli oświetlani tylko białymi światłami.

– Ludew miał pieniądze i stworzył z Republiki pewnego rodzaju przedsiębiorstwo. Zrobił z nich zespół ze snobistyczną otoczką, spali w dobrych hotelach, byli dobrze ubrani, ruch na scenie był bardzo ascetyczny. To współgrało z otoczką, wydawali się niedostępni.

– Tak, cała ta otoczka działała na młodych, którzy zaczęli sięgać do tego, o czym Grzegorz śpiewa. Ta muzyka spowodowała większe zainteresowanie literaturą. Szczególnie gdy Ciechowski powiedział w jednym z wywiadów, że jego wiersze powstały pod wpływem twórczości Orwella i Vonneguta.

Leszek Gnoiński – polski dziennikarz muzyczny, autor biografii „Republika. Nieustanne tango” w rozmowie z Joanną Wiśniowską z Gazety Wyborczej w 2017 roku

https://trojmiasto.wyborcza.pl/trojmiasto/7,35612,21766449,ciechowskiego-trudno-zastapic.html